“Qorxu” və yaxud “Fobiya”. Ümumiyyətlə insan olaraq ən çox yaşadığımız hisslərdən biridir. Kimisi heyvanlardan, kimisi yüksəklikdən, kimisi qaranlıqdan , kimisi təklikdən və ya başqa onlarla qorxu mənbəyindən qorxar. Bu hiss bizim özümüz tərəfindən idarə olunmur sanki. Çünki çox qəribə bir mövzudur. Əlbətdəki mən sizə tibb mütəxəssisliyi etməyəcəm. Söhbət tibbi fobiyalardan getmir.
Günümüzdə
bəyənmədiyim bir söz var : “İnsan övladı çiy südlə böyüyüb. Qorxmaq lazımdır”.
Amma bu məsələnin mövzumuzla həm sıx əlaqəsi , həm də heç ortaq olmayan
məqamları var.
“Müştərifobiya”
deyəndə biz nə başa düşürük? Ümumiyyətlə müştəridən qorxuruqmu? Müştəridən niyə
qorxmalıyıq? Bu sualların cavabına azda olsa aydınlıq gətirməyə çalışacam.
Ad
olaraq mövzumuz artıq insan qorxusu ilə deyil şirkət qorxusu ilə bağlıdır.
Bəlkə
də indiki vəziyyətdə ölkəmizdə “müştəri olsun
ki qorxaq da” deyənlər daha çoxdur. Amma bir çox inkişaf etməkdə olan
ölkələr kimi Azərbaycanda da müştəri vədləri siyahısı çox genişdir. Müştəri
bizim üçün çox dəyərlidir mesajlarından bir neçə nümunəyə nəzər salaq.
“Müştərimizin sevinci bizim qururumuz”, “hər bir müştəri çox dəyərlidir”,
istehlakçı hüquqları” , “maksimum müştəri məmnuniyyəti” və s. Göründüyü kimi
ölkəmizdə bu və bu kimi mesajları onlarla müəssisələr verir. Amma kim riayət
edir?
Müştəridən
qorxmanın səbəblərinə baxsaq ən əvvəldə gələn səbəblərdən biri və hətta
birincisi “Məhsul haqqında malumat” azlığıdır. Əlbətdəki satışda məlumatsız
birisinin özünə inamı çox zəifdir və bu da müştəridən qormağa sövq edir. Xalq
arasında “başından eləmək” deyiminə uyğun xidmət göstərilir. Bundan başqa rəqib
firmaların göstərdiyi təziyqdən yaranan müştəri qorxuları var. Bu vaxt
rəqiblərin müştərilərə təqdim etdiyi “+”lar bizdə olmadığı üçün bunu müştəri
hiss etdirməməyə çalışırıq və bu da sonda qorxuya gətirib çıxarır.
Əlbətdəki
bu gün təqdirə layi haldır ki, bir çox şirkətlərimizin “müştəri xidmətləri”
var. Onlar müştərilərə satışdan öncə və ya satış sonrası məlumatların
verilməsində mühüm rol oynayır. Hətta satışdan sonra göstərilən xidmətlərə
baxdığımızda bəzi şirkətlərimizin irəliyə gediyini də söyləmək olar. Amma
bunlar var olan müştəri kütləsinə xitab edir. Yəni ki, sadəcə “alıcı” olan
istehlakçını “müştəriyə” çevirmək adına bir vasitədir. Alıcı namizədi olan
birindən belə qorxan şirkət hansı uğur və böyüməkdən danışa bilər?
Yuxarıda
sadaladığım müştəridən qorxma səbəbləri ilə mübarizə aparsaq satışdan əvvəl və
satış sonrası xidmətlərlə da bunların davamını gətirsək o vaxt doğurdanda
uğurlulardan sayıla bilərik.
Son
olaraq qeyd etməyi özümə borc bilirəm. Bu gün əgər biz sadəcə müştərini
itirməmək və ya ona nəyi isə satmaq adına dediyimiz sözlər sabah bizim tam
əksimizə işləmiş olacaq. Çünki müştəri əgər inamını itirdisə artıq o inamı yenidən
qazanmaq çox çətin olacaq.
Atalar
yaxşı deyib: “Nə əkərsən, onu da biçərsən”.